Klik op de afbeelding(en) voor meer informatie.
Als stukadoorszoon uit Schiedam leek Poortvliet niet bestemd voor een bestaan als kunstenaar. Zijn ouders waren streng gereformeerd en moesten niets hebben van het idee dat hun oudste zoon naar een kunstacademie zou gaan.
Het tekentalent van Poortvliet manifesteerde zich in zijn jeugd. Na de mulo ging de jonge Poortvliet werken bij een reclamebureau. Nadat hij de dienstplicht bij de marinehad vervuld, klom hij op tot senior-manager op het reclamebureau van Unilever.
Poortvliet had meer plezier in zijn nevenactiviteiten voor diverse uitgeverijen. Hij illustreerde boeken van onder anderen Jaap ter Haar, Leonard Roggeveen en Godfried Bomans. Hij was hartstochtelijk jager en begon zo ook natuuronderwerpen te tekenen.
Eind jaren zestig was Poortvliet zo ver dat hij zijn baan meende te kunnen opzeggen om zich als zelfstandig illustrator te vestigen. Hij had niet genoeg werk en om toch brood op de plank te krijgen, stelde hij een boek samen met zelfgemaakte tekeningen en aquarellen aan de hand van zijn jachtervaringen. Later maakte hij ook een dergelijk werk over het leven van Jezus van Nazareth.
Poortvliet zag zichzelf als tekenend verteller. Zijn tekeningen deden het verhaal. Hooguit schreef hij ter uitleg een kort bijschrift.
Hij werd jarenlang uitgegeven door Kok ten Have (Kampen) en Van Holkema en Warendorf te Bussum, waar zijn Leven en werken van de Kabouter (coauteur Wil Huygen) 61 drukken beleefde. Met de kabouterserie verwierf Poortvliet internationale bekendheid. Deze serie is een geheel eigen leven gaan leiden en werd ook verfilmd als tekenfilm in 1985.
Zijn boeken werden vertaald in het Frans, Duits, Engels, Zweeds, Fins, Italiaans en andere talen.
Het grote publiek vond de tekeningen van Poortvliet prachtig. Hij deed het ook goed op de televisie met zijn puntbaardje, zijn ribfluwelen broeken en zijn geruite jasjes. Gedurende enkele jaren was Poortvliet panellid bij het spelprogramma Zo Vader, Zo Zoon.
Niet iedereen deelde de uitgesproken standpunten van Poortvliet. Tegenstanders van de jacht konden bijvoorbeeld niet begrijpen dat iemand die zoveel van de natuur hield, een pleitbezorger voor de jacht kon zijn.
Poortvliet vond erkenning in het feit dat in 1992 in Middelharnis het Rien Poortvlietmuseum werd geopend: “Gelukkig ver weg van de moderne kunstbende in Amsterdam” zoals Poortvliet in een interview zei. Op 18 december 2006 sloot het museum voor publiek.
Het nieuwe Rien Poortvlietmuseum is sinds 2009 gevestigd in de Marguaritahoeve op het eiland Tiengemeten; het woongedeelte van deze 19e-eeuwse boerderij werd omgebouwd tot expositieruimte. Natuurmonumenten droeg zorg voor verbouwing en inrichting van het museum. Bezoekers krijgen er grotendeels dezelfde collectie te zien als destijds in Middelharnis.
Poortvliet overleed op 63-jarige leeftijd aan botkanker. Hij was getrouwd met Corrie Bouman. Zij hadden twee zonen.
Bron: Wikipedia
Deze website maakt gebruik van cookies. Wij plaatsen functionele en analytische cookies om deze website goed te laten functioneren en het gebruik ervan op privacy vriendelijke wijze te meten en te analyseren. Hier kunt u meer lezen over ons cookie en privacy statement . Je acepteer de cookie instellingen door op de akkoord button te klikken.
This content is blocked. Accept cookies within the '%CC%' category to view this content.