Theo Swagemakers

De kunstschilder Theo Swagemakers kwam uit een welgestelde familie in Tilburg. Zijn vader was er wollenstoffenfabrikant en als jonge man was hij bestemd voor de opvolging. Hij leerde in de fabriek veel over kleuren en kleurgebruik maar zou die kennis niet voor de handel maar voor de kunst gebruiken. Hij wilde schilder worden en nam les bij de portret-, bloemen- en stillevenschilder Jan Petrus van Delft.
Met financiële steun van zijn vader vervolgde hij in 1923 zijn opleiding aan de Academie voor Schone Kunsten te Brussel. Na drie jaar reisde hij door naar Parijs, om zijn opleiding af te ronden aan de Academie Colorossi. Hij maakte er kennis met het impressionisme en verkeerde met collega-kunstenaars als Charles Eyck en Kees van Dongen. In 1929 brak hij door met een expositie van zijn werken in de Galerie Jacob te Parijs waar de Franse staat een werk van hem aankocht.
In datzelfde jaar bezorgde zijn portret van de Russische graaf Obolensky, één van de aanslagplegers op Raspoetin, hem grote faam. De Franse en de Nederlandse pers prezen dit werk hetgeen resulteerde in portretopdrachten vanuit Nederland. Dat was de reden om terug te keren. In 1932 vestigde hij zich in Amsterdam om er een leven lang te schilderen.

Swagemakers portretteerde leden van het Koninklijk Huis, kerkvorsten, industriëlen en bankiers, maar ook collega’s, vrienden en zijn vrouw Elly en hun enig kind, Victor. Als portrettist was hij zeer geliefd en bijgevolg zeer gevraagd: er zijn zo’n elfhonderd portretten van zijn hand bekend. Een inventarisatieproject binnen het museum probeert al deze werken te traceren en te identificeren.
Naast werk in opdracht schilderde en aquarelleerde hij landschappen en zeegezichten doorgaans tijdens vacanties. Het meest productief was Swagemakers als schilder van stillevens. De brutale schikking der objecten leverde hem de bijnaam ‘de Morandi van het Noorden’ op. Het schilderen hield hij vol tot aan zijn dood in het Rosa Spierhuis te Laren in 1994.

Het complete oeuvre van Theo Swagemakers bestaat uit ruim tweeduizend werken. Een deel daarvan bevindt zich in de privéverzameling van Louis Moons. Zijn collectie vormt de kern van de vaste tentoonstelling, aangevuld met werken uit overig particulier en openbaar bezit. Uit de nalatenschap van de schilder is een stijlkamer ingericht met voorwerpen uit diens atelier en persoonlijke bezittingen.
De permanente tentoonstelling biedt een representatief overzicht van het oeuvre, van het begin tot het einde van Swagemakers loopbaan. Circa 125 schilderijen olieverfschilderijen, aquarellen en tekeningen (portretten, stillevens, landschappen en zeegezichten), schetsen een beeld van zijn levenswerk.

Het pand waarin het werk wordt gepresenteerd is een uit 1842 daterend Monument.

1898 Op 25 december geboren te Tilburg uit een industriële familie.
1923 Neemt afscheid van de wollenstoffenfabriek van zijn vader en gaat voor schildersopleiding naar Brussel. Studeerde aan de Académie Royale des Beaux Arts.
1926 Vervolgde zijn studie aan de Academie Colorossi te Parijs.
1929 Eerste grote expositie in Galerie Jacob, Boulevard du Montparnasse Parijs.
Kreeg bekendheid vanwege zijn portret van Graaf Obolensky, een van de moordenaars van Raspoetin.
1933 Op 24 april huwelijk met Elly Haaksma, dochter van een Resident uit Nederlands Oost Indië.
1936 29 april geboorte van zijn zoon Victor.
1952 Schilderde de vier prinsessen, geschenk van gemeente Breda aan de Koninklijke Familie.
1954 Eerste portret van H.M. Koningin Juliana, hierop volgden later nog 5 portretten.
1957 Toekenning studiereisbeurs Colombo Ceylon.
1958 Toekenning Thérèse van Duyl Schwartze prijs voor zijn portretten.
1959 Benoeming tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau.
1962 Staatsieportret Prinses Beatrix.
1983 Toekenning Ereteken van Verdienste in goud gemeente Amsterdam.
1987 Vestiging in het Rosa Spierhuis te Laren.
1994 27 mei overleden op 95 jarige leeftijd te Laren. Begraven op “Zorgvlied” Amsterdam.