Ruud van der Neut

Heemstede, 1949

De ingetogen, realistische stillevens van Ruud van der Neut kenmerken zich door een onmiskenbaar eigen ‘handschrift’. Hij laat zich in zijn beeldtaal inspireren door de schoonheid van een (antiek) vaasje, vaak in combinatie met een enkele bloem. Waarbij vorm, textuur en contrasterende kleuren bepalend zijn. Het felle coloriet van Oost-Indische Kers in een 18 e eeuws Chinees porseleinen bolvaasje, of roomwitte aronskelken in een minimalistisch, handgevormd vaasje van de kunstenaar Harm Kamerlingh Onnes. Waarbij het spel van diffuse lichtinval en subtiele schaduwpartijen zijn op zeventiende eeuwse eikenhouten paneeltjes geschilderde stillevens een ogenschijnlijk tijdloze uitstraling geven.

Dat Ruud van der Neut zich met name laat inspireren door antieke voorwerpen is niet verwonderlijk. Hij is inmiddels ruim veertig jaar gevestigd als antiquair en publiceert met grote regelmaat over kunst en antiek in boeken en (inter)nationale tijdschriften. Daarnaast heeft hij zijn sporen verdiend met prestigieuze stylingopdrachten voor musea als De Hermitage, het Frans Hals Museum, het Fries Museum, Teylers Museum en tal van andere ‘kunsttempels’. Ook daar ‘bouwt’ hij zijn stillevens, maar dan driedimensionaal, met de daadwerkelijke voorwerpen in een museale setting.