Derk Wiggers

De kunstschilder Derk Wiggers werd op 26 maart 1866 geboren te Amersfoort. Wiggers zat in zijn vroege jongensjaren op de kantoorkruk, wat hem niet beviel. Hij ging liever schilderen. Eerst in de zin van verven vervolgens in de andere, hogere betekenis. Hij was leerling van de Akademie v. B.K. te Rotterdam (een winter-avondcursus), vormde zich vnl. zelf. De natuur alleen was zijn grote leermeester.

Wiggers woonde en werkte onder andere in Rotterdam (Kralingen) voor 1885, in Loosduinen van 1891tot 1894, in Nunspeet tot 1895, in Rheden tot 1897, in Heelsum tot 1902, in Berg en Dal tot 1917, in Laren (N.H.) tot 1918, in Blaricum tot 1920, weer in Laren (N.H.) tot 1923. Vanaf die tijd maakt hij diverse buitenlandse reizen via Belgie, Frankrijk naar Spanje en Italie. Hij verbleef in Ukkel (Belgie) tot 1929, daarna vertrok hij naar Den Haag, waar hij op 15 februari 1933 overleed.

Wiggers schilderde, aquarelleerde, tekende en etste landschappen, vooral panorama’s van de grote rivieren, boerenwoningen en stillevens. Tot Wiggers beste werk behoren: Geldersche Ijssel, Dorp Heelsum, Duno, Kerkje te Heelsum, Na de zon, Winter, Op de heide. Hij signeerde meestal: Wiggers.

Wiggers behaalde diverse onderscheidingen w.o. de gouden medaille van koningin Wilhelmina op de tentoonstelling van ‘Arti et Amicitiae’ te Amsterdam in 1909. Was lid van deze vereniging en van ‘Pulchri Studio’ in Den Haag. Hij gaf les aan A.van der Boon, W.J. Havelaar; raadgevingen aan O.J.W.C. Graaf van Bylandt.

Info: Scheen, Benezit, RKD