Louis W. van Soest

De kunstschilder Louis van Soest woonde en werkte in Amsterdam, Aken, Rozendaal bij Arnhem, Den Haag, Laag Soeren, Dieren, Velp en Wassenaar. Hij verbleef langdurig in Parijs en Wiesbaden. Van Soest studeerde aanvankelijk scheikunde in Aken, maar wijdde zich van 1891 af geheel aan de kunst. Vormde zich zelf. Schilderde aquarelleerde, tekende en etste in een impressionistische trant, bosachtige landschappen, vooral veel wintergezichten.

Al tijdens zijn schooljaren en vooral tijdens vakanties beoefende Louis van Soest het tekenen met liefde. Ook zijn ouders die hij menig tekening toezond was dit niet ontgaan. Niet lang daarna werd hij de trots van de familie toen hij zijn eerste schilderijen naar Indie zond. Zijn grote verering voor de groot-meesters van de Haagse School deed hem naar dezelfde motieven neigen, zoals een Goois landschap met honderden schapenwolkjes en een rijdend karretje, alles nog zeer uitvoerig, nauwgezet en ongekunsteld weergegeven.

In 1891 vestigde hij zich in Den Haag, waar zijn talent door de groten wordt erkend en opgenomen als werkend lid van Pulchri Studio. Hij verkeerde niet alleen in hun rangen, maar ook in het huiselijk verkeer met de Marissen. Met o.a. J.H. Weissenbruch, de onverzadigbare buitenschilder, trekt hij het veld in. Hij maakt de laatste bloei van het Hollands Impressionisme mee en hij ziet hoe ook “Meesters’ zwoegen aan hun werk. Hij leert daarvan en ondergaat hun invloed. Hij schildert alle dagen, seizoenen en stemmingen en vormt zich een eigen visie en opvatting.

Louis van Soest was in zijn tijd een grote figuur in de Haagse kunstwereld. Hij bekleedde diverse bestuursfuncties binnen de Hollandsche Teken-Maatschappij en de Haagse Kunstkring. Van Soest werd als leraar van prinses Wilhelmina regelmatig uitgenodigd op Paleis Het Loo. In 1926 werd Van Soest benoemd tot lid van de jury voor het Comité voor de Koninklijke Subsidie. Dit fonds voorzag in die tijd nog in een toelage , waarmee veelbelovende jonge kunstenaars een tijdlang zorgeloos konden werken. Acht jaar later trad hij toe tot het bestuur en kreeg hij de functie van secretaris-penningmeester. Naar alle waarschijnlijkheid nam Johan Hendrik van Mastenbroek op voorspraak van Van Soest ook zitting in de jury van de Koninklijke Subsidie. Mede bestuursleden in die periode waren o.a. Louis Apol, Willy Sluiter en Piet van der Hem.

In 1892, toen zijn ouders in Laag Soeren logeerden, ontdekt hij de prachtige omgeving, zo rijk aan natuurschoon, dat hij er tot 1897 blijft. De rustige stemming en de stilte in het landschap trekken hem sterk en talrijk zijn de schilderijen die daar aan herinneren. Vooral zijn winterlandschappen worden bewonderd.

Een enkele keer schildert hij een impressie vol licht en zon, zoals zijn gezichten op de Zuiderzeehavens, waaronder Volendam.

Hij behaalde diverse onderscheidingen, waaronder de gouden medaille van Amsterdam. Hij gaf o.a. les aan koningin Wilhelmina.

Werk van Louis van Soest is o.a. opgenomen in de collectie van; het museum Boymans-van Beuningen te Rotterdam, het gemeentemuseum Arnhem en het Haags Gemeente museum.

Info: Scheen, Benezit